از سویی دیگر میرزا حسین فراهانی در [سفرنامه ، ص 278] می نگارد که خویش چشم میباشد بر باب سمت شمالی مرقد نام ملک الاشرف قایتبای که از سلاطین به این دلیلکه مصر بوده و بانی این بارگاه و گنبد میباشد نوشته شده ، و در سنه هشتصد و هشتاد و هشت سازه مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد کرده است ... »
در سال 233 قمری فرمان روا محمود ثانی بن فرمان روا عبدالحمید (1223/1255) گنبد حجره مبارکه را بنایی دیگر نمود و آن را به رنگ سبز روغنی منقش کرد .
میرزا حسین فراهانی که در سال های 1302/1303 قمری وصف بنای مسجد را در سفرنامه خویش نگاشته میباشد . از واپسین هیکل بنای حجره و مرقد خاطر کرده ، می نویسد : « بارگاه خوش یمن دربرگیرنده چهارپایه بزرگست که هر شالوده دو ذرع و نیم پهنا آنست و سقف گنبد خوشیمن نیز برآن اساس ها زده گردیده و سه مبنا مسجد غدیر بلوار معلم مشهد خرد است که دو تای از آنان در سمتی میباشد که مرقد مطهر حضرت صدیقه طاهره می باشد و یک پایه هم بالای وی مناره بلال میباشد که اذان می گفته و در حوالی اواسط بارگاه میمون پانزده ردیف و چهار بست » .
بنای فعلی مقصوره یا این که حجره که در زاویه جنوب شرقی مسجدالنبی (صلی الله علیه وآله و سلم) قرار گرفته است دارنده بارگاه یا این که حصاری فرنگی میباشد که در اصطلاح مسجد غدیر فلاحی مشهد اهل مسجد به الشباک دارای اسم و رسم میباشد .
جهت جنوبی حجره یعنی المواجهه که محل توقف عموم برای زیارت و نیایش میباشد ، ضریحی از مس جایدارد که به طور مشبک در توان میان دو ردیف به دو قسمت هم اندازه و متحدالشکل تقسیم شدهاست و دربین آنها دربی خرد قرار گرفته که به باب التوبه پر اسم و رسم است و بالای آن کتیبه ای مو جود بوده که تاریخ تاسیس آنرا سال 1026 قمری رقم مسجد بابا قدرت مشهدزده که دراین سالها حکومت سعودی آنرا از مکان خویش بیرون نموده اند .