می‌گویند در قبل های بدور به جهت عدم دسترسی مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد بوسیله نقلیه و صعب العبور بودن تجریش در فصل‌زمستان، زیارت کنندگان مقبره امامزاده باتقوا با خویش نمک می آوردند و در مسیر ورودی امامزاده می ریختند تا یخ ها و برف های محل آب گردد و راه و روش برای دیگر عموم و دیگر زیارت کنندگان گشوده و هموار گردد.
به همین ادله از آن تاریخ به آن گاه، نمک جزو نذریات این مقبره شد و زیارت کنندگانی که وسع مالی ندارند، مستلزم این نمک های نذری میباشند، این نمک ها را گرفته؛ یا این که خویش به کارگیری می نمایند و یا این که به فروش می‌رسانند.
ماجرای چنار کهنسال آدرس مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد امامزاده
کمتر از ۲۰ سال پیش، در محوطه این امامزاده، چناری کهنسال وجود داشت که بیان کننده حدود ۸۰۰سال از عمرش می‌سپری شد. این چنار که به تصویب ارثیه فرهنگی نیز رسیده بود، از دارای اسم و رسم‌ترین چنار‌های قدیمی‌سال جمهوری اسلامی ایران بود که در اثر ها جهانگردان فرنگی نیز به آن اشاره می شد. ژان دیولافوا، جهانگرد دارای اسم و رسم فرانسوی، درباره ی این چنار نوشته بود: اطراف آن به طور تقریبً به ۱۵ متر میرسد. هر یک از شاخه‌های آن مانند تنه درخت قدیمی‌سالی بر فراز بنای مسجد و دور و اطراف آن راز به اسمان کشیده میباشد. متأسفانه با گرد‌همایی قناتِ تحت امامزاده، این درخت چنار زخم مشاهده کرد و با جواز به جا مانده فرهنگی رزرو مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد در سال ۷۹ انقطاع شد.
معماری بقاع
بنای حرم مهم دربرگیرنده ساختمان چهارگوش والا و مستحکمی با دیوارهای کلفت میباشد و فضای درونی آن نسبتاًً ۵٫۶ متر مربع مساحت داراست. احوال طاق‌نماها و معماری ساختمان و پوشش آن از معماری بناهای سدهٔ هفتم و هشتم میباشد. سازه به شواهد در امامزاده با تقوا کتیبه‌ای به سال ۷۰۰ ق وجود داشته که ظاهراً در تعمیرات و تغییر‌و تحول مدخل سازه از فی مابین رفته‌میباشد که سازه بر آن همزمان با پادشاهی غازان خان بوده‌میباشد.
در باطن حریم کبیر امامزاده با تقوا صندوقی چوبین وجود داراست که احتمالاً به زمانه اواخر صفوی یا این که افشار وابستگی دارااست و بارگاه ممتاز نقره‌ای آن که اضلاع شرقی و شمال شرقی و غربی آن دارنده محیط مشبک مزین به نقره و ضلع جنوبی آن مشبک چوبی میباشد از وقفیات مرحوم آقای میرزا سعیدخان وزیر کارها خارجه اواخر قاجار میباشد. در گسترش نخستین نزدیک به ۱۲۰۰ ق مسجد، حسینیه و گرمابه در صحن شمالی و در زمین‌هایی که به وسیله شجاع السلطنه، پسر ششم فتح‌علی‌پاد شاه وقف امامزاده شد تشکیل‌شده‌میباشد.
تراس ورودی و رواق در سمت شماره تلفن مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد شمال بقاع واقع میباشد و بالای بقعه در رواق، لوح مستطیل خشتی کاشی‌کاری شده است که تاریخ ۱۲۱۰ هجری قمری را بر خویش دارااست و اسم فتح‌علی‌فرمان روا بر آن حک شده است. هلاکو میرزا فرزند فتح‌علی‌فرمان روا قاجار در سال ۱۲۱۰ ق، بانی تجدید بنا و آذین‌کاری آن بوده‌میباشد. او گنبد را با کاشی پوشاند و در ورودی را از غرب به شمال که تراس موقوفه پدرش بود بازگرداند. کتیبه‌ای به‌این مضمون در بالای ورودی بقاع نصب شد که فعلا مو جود وجود ندارد.
می‌گویند در قبل های بدور به جهت عدم دسترسی مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد بوسیله نقلیه و صعب العبور بودن تجریش در فصل‌زمستان، زیارت کنندگان مقبره امامزاده باتقوا با خویش نمک می آوردند و در مسیر ورودی امامزاده می ریختند تا یخ ها و برف های محل آب گردد و راه و روش برای دیگر عموم و دیگر زیارت کنندگان گشوده و هموار گردد.
به همین ادله از آن تاریخ به آن گاه، نمک جزو نذریات این مقبره شد و زیارت کنندگانی که وسع مالی ندارند، مستلزم این نمک های نذری میباشند، این نمک ها را گرفته؛ یا این که خویش به کارگیری می نمایند و یا این که به فروش می‌رسانند.
ماجرای چنار کهنسال آدرس مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد امامزاده
کمتر از ۲۰ سال پیش، در محوطه این امامزاده، چناری کهنسال وجود داشت که بیان کننده حدود ۸۰۰سال از عمرش می‌سپری شد. این چنار که به تصویب ارثیه فرهنگی نیز رسیده بود، از دارای اسم و رسم‌ترین چنار‌های قدیمی‌سال جمهوری اسلامی ایران بود که در اثر ها جهانگردان فرنگی نیز به آن اشاره می شد. ژان دیولافوا، جهانگرد دارای اسم و رسم فرانسوی، درباره ی این چنار نوشته بود: اطراف آن به طور تقریبً به ۱۵ متر میرسد. هر یک از شاخه‌های آن مانند تنه درخت قدیمی‌سالی بر فراز بنای مسجد و دور و اطراف آن راز به اسمان کشیده میباشد. متأسفانه با گرد‌همایی قناتِ تحت امامزاده، این درخت چنار زخم مشاهده کرد و با جواز به جا مانده فرهنگی رزرو مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد در سال ۷۹ انقطاع شد.
معماری بقاع
بنای حرم مهم دربرگیرنده ساختمان چهارگوش والا و مستحکمی با دیوارهای کلفت میباشد و فضای درونی آن نسبتاًً ۵٫۶ متر مربع مساحت داراست. احوال طاق‌نماها و معماری ساختمان و پوشش آن از معماری بناهای سدهٔ هفتم و هشتم میباشد. سازه به شواهد در امامزاده با تقوا کتیبه‌ای به سال ۷۰۰ ق وجود داشته که ظاهراً در تعمیرات و تغییر‌و تحول مدخل سازه از فی مابین رفته‌میباشد که سازه بر آن همزمان با پادشاهی غازان خان بوده‌میباشد.
در باطن حریم کبیر امامزاده با تقوا صندوقی چوبین وجود داراست که احتمالاً به زمانه اواخر صفوی یا این که افشار وابستگی دارااست و بارگاه ممتاز نقره‌ای آن که اضلاع شرقی و شمال شرقی و غربی آن دارنده محیط مشبک مزین به نقره و ضلع جنوبی آن مشبک چوبی میباشد از وقفیات مرحوم آقای میرزا سعیدخان وزیر کارها خارجه اواخر قاجار میباشد. در گسترش نخستین نزدیک به ۱۲۰۰ ق مسجد، حسینیه و گرمابه در صحن شمالی و در زمین‌هایی که به وسیله شجاع السلطنه، پسر ششم فتح‌علی‌پاد شاه وقف امامزاده شد تشکیل‌شده‌میباشد.
تراس ورودی و رواق در سمت شماره تلفن مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد شمال بقاع واقع میباشد و بالای بقعه در رواق، لوح مستطیل خشتی کاشی‌کاری شده است که تاریخ ۱۲۱۰ هجری قمری را بر خویش دارااست و اسم فتح‌علی‌فرمان روا بر آن حک شده است. هلاکو میرزا فرزند فتح‌علی‌فرمان روا قاجار در سال ۱۲۱۰ ق، بانی تجدید بنا و آذین‌کاری آن بوده‌میباشد. او گنبد را با کاشی پوشاند و در ورودی را از غرب به شمال که تراس موقوفه پدرش بود بازگرداند. کتیبه‌ای به‌این مضمون در بالای ورودی بقاع نصب شد که فعلا مو جود وجود ندارد.
معماری مسجد معاصر