مثلا ملازمان مسجد مقدّس سهله، حضرت آیت الله العظمی سیّد محمّدعلی حکیم و فرزندان خیانتّمشان هستند که در رأس فرزندانشان، مرجع بزرگ، آیت الله سیّد محمّدسعید حکیم میباشد که به طور جدّی در بازسازی و تعمیر مسجد سهله دخیل مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد میباشد.
مرحوم آیت الله سیّد جمال الدّین گلپایگانی نیز بسیار به مسجد سهله می رفت مسجد غدیر بلوار معلم مشهد و بسیار هم در مسجد توقّف می نمود و حتّی شب را در مسجد بیتوته میکرد. او در این راه، درپی سلوک استادش شیخ علی محمّد نجف آبادی در آداب زیارت مسجد سهله بود.
آیت الله گلپایگانی در یکی زیارت هایش، به طور اتّفاقی با آیت الله سیّد احمد کربلائی مسجد سهله را زیارت می کند؛ آن هم درحالی که سیّد احمد مشغول خواندن زیارت رده مهدی(عج) بود و چنان مناجاتی میکرد که سبب ساز جذب آیت الله گلپایگانی به مرحوم سیّد احمد می گردد.
آیت الله خوئی نیز بر رفتن به مسجد سهله در شب چهارشنبة هر هفته مواظبت میکرد مسجد غدیر فلاحی مشهد و در آنجا یک تا یک و نیم ساعت پندار کرده، دعا می نمود و نماز می خواند و بر انجام این فعالیت اهتمام بسیار داشت.
دربارة آیت الله سیّد عبدالأعلی سبزواری نیز نقل شدهاست که به زیارت مسجد سهله در شب های چهارشنبه ملتزم بود. همچنین بیان شده که او در یک کدام از سال های عمر شریفش در گیر بیماری قلبی شده بود و متولّی استیناف پزشکی به او، دکتری به نام موسی اَسَدی بود که علّامه سیّد محمّد کلانتر اورا در آن روز ها برای مداوای آیت الله سبزواری آورده بود. دکتر معالج می خواست که آیت الله سبزواری به علّت وضعیّت اضطراریشان به بیمارستان منتقل شوند؛ ولی مرحوم سبزواری این توصیه را رد نمود؛ چون می دانست مسجد بابا قدرت مشهد راهحلّ بهتری برای شفای سریع تر داراست و آن دعا کردن و توسّل به امام صادق(ع) بود. از این رو آیت الله سبزواری نذر کرد که در شرایطیکه آفریدگار او را از این بیماری شفا دهد، یک دورة کامل فقهی از احکام شریعت مقدّس بنویسد. در همان شب از خواب برمی خیزد و سوای اینکه از درد و رنج بیماری اش شکوه ای کند و به رغم سماجت خانواده اش به ماندن در خانه، نیمه شب عزم رفتن به مسجد سهله می کند.
مثلا ملازمان مسجد مقدّس سهله، حضرت آیت الله العظمی سیّد محمّدعلی حکیم و فرزندان خیانتّمشان هستند که در رأس فرزندانشان، مرجع بزرگ، آیت الله سیّد محمّدسعید حکیم میباشد که به طور جدّی در بازسازی و تعمیر مسجد سهله دخیل مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد میباشد.
مرحوم آیت الله سیّد جمال الدّین گلپایگانی نیز بسیار به مسجد سهله می رفت مسجد غدیر بلوار معلم مشهد و بسیار هم در مسجد توقّف می نمود و حتّی شب را در مسجد بیتوته میکرد. او در این راه، درپی سلوک استادش شیخ علی محمّد نجف آبادی در آداب زیارت مسجد سهله بود.
آیت الله گلپایگانی در یکی زیارت هایش، به طور اتّفاقی با آیت الله سیّد احمد کربلائی مسجد سهله را زیارت می کند؛ آن هم درحالی که سیّد احمد مشغول خواندن زیارت رده مهدی(عج) بود و چنان مناجاتی میکرد که سبب ساز جذب آیت الله گلپایگانی به مرحوم سیّد احمد می گردد.
آیت الله خوئی نیز بر رفتن به مسجد سهله در شب چهارشنبة هر هفته مواظبت میکرد مسجد غدیر فلاحی مشهد و در آنجا یک تا یک و نیم ساعت پندار کرده، دعا می نمود و نماز می خواند و بر انجام این فعالیت اهتمام بسیار داشت.
دربارة آیت الله سیّد عبدالأعلی سبزواری نیز نقل شدهاست که به زیارت مسجد سهله در شب های چهارشنبه ملتزم بود. همچنین بیان شده که او در یک کدام از سال های عمر شریفش در گیر بیماری قلبی شده بود و متولّی استیناف پزشکی به او، دکتری به نام موسی اَسَدی بود که علّامه سیّد محمّد کلانتر اورا در آن روز ها برای مداوای آیت الله سبزواری آورده بود. دکتر معالج می خواست که آیت الله سبزواری به علّت وضعیّت اضطراریشان به بیمارستان منتقل شوند؛ ولی مرحوم سبزواری این توصیه را رد نمود؛ چون می دانست مسجد بابا قدرت مشهد راهحلّ بهتری برای شفای سریع تر داراست و آن دعا کردن و توسّل به امام صادق(ع) بود. از این رو آیت الله سبزواری نذر کرد که در شرایطیکه آفریدگار او را از این بیماری شفا دهد، یک دورة کامل فقهی از احکام شریعت مقدّس بنویسد. در همان شب از خواب برمی خیزد و سوای اینکه از درد و رنج بیماری اش شکوه ای کند و به رغم سماجت خانواده اش به ماندن در خانه، نیمه شب عزم رفتن به مسجد سهله می کند.