طراح آرامگاه حافظ نمای بیرونی را به صورت مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد کلاه تَرکدار درویشی درآورده میباشد.
در بنای آرامگاه از ذوق وسلیقه و هنر هنرمندان اهل ایران سودی بسیار برده میباشد و هنرهایی همانند خوشنویسی، کاشیکاری و حکاکی به زیبایی کل عمل گردیده اند.
ﺳﻘﻒ زﯾﺮ ﮔﻨﺒﺪ ﺑﺎ ﮐﺎﺷـﯽ ﻫـﺎی ﻟﻌـﺎب دار ﻣﻌـﺮق ﺑـﺎ ﺧﻄـﻮط رﺳﻤﯽ ﺑﻨﺪی و ﻧﻘﻮش اﺳﻠﯿﻤﯽ ﻣﺰﯾﻦ ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﺑﻨﺎی حافظیه و ﺳﻨﮓ ﻗﺒﺮ او ﺑﺎ ﭘﻨﺞ ﭘﻠﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﺎ ﺑﻪ ارﺗﻔﺎع ﯾﮏ ﻣﺘﺮ ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﻣﺤـﯿﻂ اﻃﺮاف آن اﺳﺖ.
ﻓﻀﺎی ﺑﺎغ و ﺑﻨﺎی آراﻣﮕﺎه، ﻟﻄﺎﻓﺖ آدرس مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد اﺷﻌﺎر او را ﺑﻪ زﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﺷﮑﻞ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﮔﺬارده اﺳﺖ.
تکرار عدد هشت، ضمن اشاره به فردوس موعود، یادآور قرنی میباشد که حافظ در آن می زیست. عدد هشت یک استثناء اصلی در میان اعداد به فعالیت رفته در مقابر اهل ایران میباشد.
نصیب جنوبی حافظیه،دنیای دنیوی میباشد. با نزدیکتر شدن به آرامگاه و بالارفتن از حیاط به سیر و سلوک در دنیای ملکوت می رسد و به ندرت آرامگاه نمایان می شود.
تراس آرامگاه حافظ از دو ستون پلکان تشکیلشده که هر ستون دربرگیرنده نُه پله میباشد؛ در ادبیات فارسی، نُه عدد آسمانها بوده و مقدس شمرده میشود.
همانطور که به چشم می خورد، نحوۀ قرارگیری آرامگاه (نسبتاًً در انتهای گلشن) به کوشکهای گلشن اهل ایران نیز پهلو میزند و با تقسیم گروه به وسیله سالن، بیرونی و اندرونی را اکران میدهد.
در پیاده سازی گلشن، الگوی چهارباغ اهل ایران با بلواربندی فرانسوی ادغام گردیده و به جز آن، از حوضهای مختلف و باغچه های جانبی برای به کار گیری خوب از فضای آرامگاهی درست شده اند.
کلام اخر
ﯾﮑﯽ از ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻫـﺎی آﻧﺪره ﮔﺪار تحت عنوان طراح آرامگاه حافظ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻫﻤﺪﻻﻧﻪ ﺳﻨﺖ در حافظیه ﺷﯿﺮاز اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺳﺎل ۱۳۱۸ ه.ش ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ. اﯾﻦ ﮐﻼه ﻓﺮﻧﮕﯽ که در ﻫﻤﻪ ﺟﻬﺎت ﺑﺎز اﺳﺖ و در ﺑﺎغ ﺑﻬﺸﺖ آﺳﺎی ﺣﺎﻓﻈﯿﻪ ﺷﯿﺮاز واﻗﻊ ﺷﺪه ﻧﻤﺎﯾﺎﻧﮕﺮ ﺗﺴﻠﻂ واﻓﺮ ﻣﻌﻤﺎران در ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﺮدن ﺳﻨﻦ اﯾﺮاﻧﯽ اﺳﺖ.
ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻧﺰدﯾﮏ وی از ﺳﻨﻦ اﯾﺮاﻧﯽ رزرو مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد و اﺳﺘﻔﺎده از آن در آﺛﺎر ﻣﻌﻤﺎرﯾﺶ ﺑﻪ ﺣﺪی اﺳﺖ ﮐﻪ اﻏﻠﺐ ﺗﺼﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ اﯾـﻦ ﮐـﺎر ﯾـﮏ مهندس ﻣﻌﻤﺎر ﺑﻮﻣﯽ اﺳﺖ. ﮔﺪار ﺑﻪ ﺷﯿﻮه ای اﺳﺘﺎداﻧﻪ و ﺑﺎ ﻇﺮاﻓﺖ ﺷﺎﻋﺮاﻧﻪ ای حافظیه را ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﯽ ﻃﺮاﺣﯽ ﮐﺮده ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﺎ ﻗﺮار گرﻓﺘﻦ در ﻓﻀﺎی اﯾﻦ ﺑﺎغ ﻣﻘﺒﺮه، ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻓﺘﻮای اﺷﻌﺎر ﻋﺎرﻓﺎﻧﻪ اﯾﻦ ﺷﺎﻋﺮ ﺑﺰرگ ﺑﺴﯿﺎر ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ.
از حافظیه تحت عنوان برگزیدگان مجموعۀ آرامگاهی معاصر در کشور ایران مذکور میگردد کهاین دستور، چه به انگیزه معماری برگرفته از سنتهای قبلی باشد یا این که تلفیقی از ارکان وارد شده، به موفقیت تیم لطمه ای وارد نمی کند.
طراح آرامگاه حافظ مخلوط و تلفیق المانهای معماری اهل ایران اسلامی را در کنار سود گیری از اصلاحیات و تفکرات معماری غربی را در لحاظ گرفته. ارکان سود گرفته گردیده بصورتی تماماً شماره تلفن مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد متناسب و باندام گزینش گردیده و در بستری آشنا از گلشن اهل ایران قرار یافته میباشد. مجموعۀ حافظیه تحت عنوان خاطرۀ جمعی برای افرادی که از غزلِ شعر سرا در کنار گورستانِ او سود کرده اند، ساری و روان خواهد بود و این تأثیرِ عمیق از این شرکت، خاطرات قبل آن مقام را محو و بنای فعلی را جایگزین کرده است.
طراح آرامگاه حافظ نمای بیرونی را به صورت مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد کلاه تَرکدار درویشی درآورده میباشد.
در بنای آرامگاه از ذوق وسلیقه و هنر هنرمندان اهل ایران سودی بسیار برده میباشد و هنرهایی همانند خوشنویسی، کاشیکاری و حکاکی به زیبایی کل عمل گردیده اند.
ﺳﻘﻒ زﯾﺮ ﮔﻨﺒﺪ ﺑﺎ ﮐﺎﺷـﯽ ﻫـﺎی ﻟﻌـﺎب دار ﻣﻌـﺮق ﺑـﺎ ﺧﻄـﻮط رﺳﻤﯽ ﺑﻨﺪی و ﻧﻘﻮش اﺳﻠﯿﻤﯽ ﻣﺰﯾﻦ ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﺑﻨﺎی حافظیه و ﺳﻨﮓ ﻗﺒﺮ او ﺑﺎ ﭘﻨﺞ ﭘﻠﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﺎ ﺑﻪ ارﺗﻔﺎع ﯾﮏ ﻣﺘﺮ ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﻣﺤـﯿﻂ اﻃﺮاف آن اﺳﺖ.
ﻓﻀﺎی ﺑﺎغ و ﺑﻨﺎی آراﻣﮕﺎه، ﻟﻄﺎﻓﺖ آدرس مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد اﺷﻌﺎر او را ﺑﻪ زﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﺷﮑﻞ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﮔﺬارده اﺳﺖ.
تکرار عدد هشت، ضمن اشاره به فردوس موعود، یادآور قرنی میباشد که حافظ در آن می زیست. عدد هشت یک استثناء اصلی در میان اعداد به فعالیت رفته در مقابر اهل ایران میباشد.
نصیب جنوبی حافظیه،دنیای دنیوی میباشد. با نزدیکتر شدن به آرامگاه و بالارفتن از حیاط به سیر و سلوک در دنیای ملکوت می رسد و به ندرت آرامگاه نمایان می شود.
تراس آرامگاه حافظ از دو ستون پلکان تشکیلشده که هر ستون دربرگیرنده نُه پله میباشد؛ در ادبیات فارسی، نُه عدد آسمانها بوده و مقدس شمرده میشود.
همانطور که به چشم می خورد، نحوۀ قرارگیری آرامگاه (نسبتاًً در انتهای گلشن) به کوشکهای گلشن اهل ایران نیز پهلو میزند و با تقسیم گروه به وسیله سالن، بیرونی و اندرونی را اکران میدهد.
در پیاده سازی گلشن، الگوی چهارباغ اهل ایران با بلواربندی فرانسوی ادغام گردیده و به جز آن، از حوضهای مختلف و باغچه های جانبی برای به کار گیری خوب از فضای آرامگاهی درست شده اند.
کلام اخر
ﯾﮑﯽ از ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻫـﺎی آﻧﺪره ﮔﺪار تحت عنوان طراح آرامگاه حافظ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻫﻤﺪﻻﻧﻪ ﺳﻨﺖ در حافظیه ﺷﯿﺮاز اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺳﺎل ۱۳۱۸ ه.ش ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ. اﯾﻦ ﮐﻼه ﻓﺮﻧﮕﯽ که در ﻫﻤﻪ ﺟﻬﺎت ﺑﺎز اﺳﺖ و در ﺑﺎغ ﺑﻬﺸﺖ آﺳﺎی ﺣﺎﻓﻈﯿﻪ ﺷﯿﺮاز واﻗﻊ ﺷﺪه ﻧﻤﺎﯾﺎﻧﮕﺮ ﺗﺴﻠﻂ واﻓﺮ ﻣﻌﻤﺎران در ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﺮدن ﺳﻨﻦ اﯾﺮاﻧﯽ اﺳﺖ.
ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻧﺰدﯾﮏ وی از ﺳﻨﻦ اﯾﺮاﻧﯽ رزرو مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد و اﺳﺘﻔﺎده از آن در آﺛﺎر ﻣﻌﻤﺎرﯾﺶ ﺑﻪ ﺣﺪی اﺳﺖ ﮐﻪ اﻏﻠﺐ ﺗﺼﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ اﯾـﻦ ﮐـﺎر ﯾـﮏ مهندس ﻣﻌﻤﺎر ﺑﻮﻣﯽ اﺳﺖ. ﮔﺪار ﺑﻪ ﺷﯿﻮه ای اﺳﺘﺎداﻧﻪ و ﺑﺎ ﻇﺮاﻓﺖ ﺷﺎﻋﺮاﻧﻪ ای حافظیه را ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﯽ ﻃﺮاﺣﯽ ﮐﺮده ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﺎ ﻗﺮار گرﻓﺘﻦ در ﻓﻀﺎی اﯾﻦ ﺑﺎغ ﻣﻘﺒﺮه، ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻓﺘﻮای اﺷﻌﺎر ﻋﺎرﻓﺎﻧﻪ اﯾﻦ ﺷﺎﻋﺮ ﺑﺰرگ ﺑﺴﯿﺎر ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ.
از حافظیه تحت عنوان برگزیدگان مجموعۀ آرامگاهی معاصر در کشور ایران مذکور میگردد کهاین دستور، چه به انگیزه معماری برگرفته از سنتهای قبلی باشد یا این که تلفیقی از ارکان وارد شده، به موفقیت تیم لطمه ای وارد نمی کند.
طراح آرامگاه حافظ مخلوط و تلفیق المانهای معماری اهل ایران اسلامی را در کنار سود گیری از اصلاحیات و تفکرات معماری غربی را در لحاظ گرفته. ارکان سود گرفته گردیده بصورتی تماماً شماره تلفن مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد متناسب و باندام گزینش گردیده و در بستری آشنا از گلشن اهل ایران قرار یافته میباشد. مجموعۀ حافظیه تحت عنوان خاطرۀ جمعی برای افرادی که از غزلِ شعر سرا در کنار گورستانِ او سود کرده اند، ساری و روان خواهد بود و این تأثیرِ عمیق از این شرکت، خاطرات قبل آن مقام را محو و بنای فعلی را جایگزین کرده است.